 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Samohodna haubica M7B1 Prist | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ovo orudje je takodje isporuceno u periodu pedesetih u okviru saveznicke vojne pomoci i datira iz perioda Drugog Svetskog rata. Konstruisanje ovog vozila zapoceto je tokom 1941. god. Standardna americka, poljska haubica M2A1, postavljena je desno od sredista, u otvorenoj sasiji tenka M3 (Grant). Kompanija Baldwin je izgradila 2 prototipa, i nakon odredjenih modifikacija, koje su ukljucivale i ugradnju specificne kupole sa mitraljezom M2, na desnoj strani, vozilo je pod oznakom M-7, 1942. god. uslo u serijsku proizvodnju. Ovim orudjem su popunjavani artiljerijski bataljoni americkih oklopnih divizija. U formacijski sastav tih divizija ulazila su 54 orudja M7 u tri bataljona sa po tri baterija, od kojih je svaka imala 6 orudja.M-7, je koriscen i kod Britanaca, a narocito se istakao tokom borbi u Africi, kada je i dobio nadimak "Priest"- zbog karakteristicne ovalne nadgradnje na desnom boku, koja je podsecala na crkvenu predikaonicu.Od 1944. god, nakon 3.500 proizvedenih primeraka, prelazi se na noviju verziju M-7B1, za ciju je osnovu uzeta sasija tenka M-4A3 i kojih je proizvedeno preko 500. Tokom rata u Koreji izradjena je i verzija B2, koja je pre svega omugucila znatno vecu elevaciju cevi haubice. Na prostoru Balkana prvi primerci stizu u luku Sibenik 19. aprila 1945. god. u okviru saveznicke pomoci NOVJ. Kontigent je cinilo 19 orudja M7, od kojih je formiran divizion od tri baterija sa po tri urudja i koji je usao u sastav motorizovanog artiljerijskog diviziona Cetvrte armije. Po cetiri orudja dodeljana su hrvatskom Glavnom stabu i Drugom korpusu, a preostala dva orudja M7, dodeljena su Petom korpusu. Nakon rata sva vozila su koncetrisana u sastav samostalne artiljerijske brigade u Sremskim Karlovcima. Sledece isporuke su bile u drugoj polovini pedesetih, kroz program vojne pomoci Jugoslaviji. Tada su isporucena dodatna 56 primerka. Svoje mesto su zadrzale i tokom mnogobrojnih reorganizacija JNA, a po pravilu su uvek bile u sastavu mesovitih pukova / diviziona namenjenih za vatrenu podrsku tenkovskih jedinica. Kada su pocetkom sedamdesetih formirane mehanizovane brigade, ova orudja su usla u njihov sastav. Cak i nabavka mnogo modernijih samohodnih haubica 2S1 Gvozdika nije u potponusti potisla ova samohodna orudja iz sastava JNA do samog njenog kraja, kada su u inventaru jos uvek bila 84(?) primerka. Poslednji primerci su rashodovani i unisteni tokom dogovorene redukcije naoruzanja tokom 1996/97. god. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| .....Posada ovog samohodnog orudja je bila brojna i brojala je sedam clanova: Komandir, nisandzija. pomocnik nisandzije, punilac, tempirac, dodavac i vozac. Osnovno oruzje, haubica M2A1 je imala elevaciju u rasponu od -5 do +35 stepena, a horizontalno polje dejstva je bilo 15 stepena levo i 30 stepena desno. Standardno pomocno naoruzanje je bio PAM 12,7mm Brauning, ali su cesto ugradjivani i dodatni mitraljezi, kao sto je vidljivo sa gornje fotografije. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Samohodne haubice M7 iz prvog kontigenta
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tehnicko-takticke karakteristike: | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| *Fotografija na vrhu: Samohodne haubice M7B1 i M7 na vojnoj paradi u Beogradu 1946 god. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Samohodna orudja M7B1 i M7 u uporednoj voznji | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
U izradi ove strane koriscene su informacije i fotografije iz/sa: |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pocetna strana |